Toch………….
Je voelt de ouderdom
In het trager worden
kracht die je vroeger had is er niet meer,
je bent nog samen
vult elkaar aan
gebreken doen ten dele zeer.
De hoge trap
oogt wankel.
dus houdt elkaar in evenwicht.
Wat vroeger in een
uurtje plaats vond
wordt nu in ochtenden verricht,
….. en toch de koppie’s
doen hun plicht nog
gehoor en zicht nog wondergoed.
Wij staan nog midden
In de samenleving
er stroomt nog spirit door ons bloed.
De vrouw loopt wel
achter een rollator
Ik sukkel mee in de daagse loop
Maximaal één uur
In de omgeving
ook als de regen uit de hemel droop.
Wij voelen ons gedragen
en zeker gezegend.
De liefde voor elkaar is blijvend groot.
De kind’ren warm
met alle aanhang
die hulp verlenen in wat nood.
Wat wens je meer in
een gestegen leeftijd
dankbaarheid parelt ons bestaan.
Wij koesteren familie
en de vrienden.
Mogen nog op eigen benen staan.
th
| Dirk Hermans: | Maandag, november 22, 2021 18:08 |
| Zeer mooi | |
| Hans Winter: | Maandag, november 22, 2021 15:43 |
| je draagt het gaan elkaar aan, mensen der weg, niets nog hoeft zelfs de derde er te worden uitgelegd. groetje, hans |
|
| stampertje het rukkonijn: | Maandag, november 22, 2021 12:17 |
| Mooi deze | |
| Anneke Bakker: | Maandag, november 22, 2021 11:26 |
| je spreekt van geluk en dat draag je hier ook heel mooi uit Teun, koester vooral het samenzijn. Fijn gedicht om te lezen. Zonnige groeten. Anneke |
|
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2021 | ||
| Thema's: | ||