Hoop leeft
Ik zag het nu met eigen ogen
zijn gestuntel of noem het onvermogen
ze kwamen uit het Franse land
om familie te bezoeken
samen hebben we gelachen
samen hebben we gehuild
samen gewandeld en veel gepraat
hoe ieder in het leven staat
gingen even zitten in de zon, stil naast elkaar
want voor sommige dingen geen woorden
we genoten van het samenzijn,
ondanks ongemak en vermoeienis
maar hoop daagt aan de horizon
wacht op D.B.S.dat geeft hem moed
het lange wachten doet geen goed
ik zag het nu met eigen ogen
wat een rotziekte Parkinson is
ik heb mezelf beloofd
vanavond in het donker
huil ik de ogen uit mijn hoofd
*
Anneke
Auteur: Anneke Bakker | ||
Gecontroleerd door: Anneke Bakker | ||
Gepubliceerd op: 30 december 2021 | ||
Thema's: |