De ontlading
de ontlading
zij vibreerde
zacht lief
in haar lach
talloze minuscule
vonkjes knetterden
alsof zij altijd
zo gespannen was
het was haar
huid die bij raken
incidenteel
ontlading gaf
deze zijn boodschap
tot ontspanning
verder bracht
zoals geleiden
ook neuraal kan
nemen emoties
vaak een andere
baan in het
bestrijken van
grotere gebieden
maar op jouw huid
schreef ik mijn
liefde voluit in het
grensgebied tussen
licht en schaduw
de ontspanning kwam
van diep binnenuit
wil melker
03/02/2022
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Donderdag, februari 03, 2022 14:08 |
| Blijven schrijven die liefde Wil! Liefs, Dasje |
|
| teun hoek: | Donderdag, februari 03, 2022 09:53 |
| voelbaar. th | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 03, 2022 09:02 |
| Een grensgebied tussen licht en schaduw heel bijzonder |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2022 | ||
| Thema's: | ||