je kleurt met zon
zacht gefluister
van lente bloei en leven
herken je
in alles langzaam en stil
te voelen wat is
herboren
je tekent
een hemel open
met zachte woorden
die het diepste van emoties raken
en even als vlinders zijn
van golven en van zee
die door een onvergeten lied
troostend het hart binnen gaan
je kleurt met zon
de eerste regenbogen
tot indigo glans
als dansen in het ontwakend licht
van liefde
en even breekbaar ben je
maar voelbaar diep geborgen
om stil te bloeien en langzaam
opnieuw te leven
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Vrijdag, februari 04, 2022 15:09 |
| Een lentemelodie in woorden... Zo mooi M-Rose! |
|
| M-Rose: | Vrijdag, februari 04, 2022 12:42 |
| Merci alle-x vr de re's maak er een mooi w-end van strax |
|
| Compostje: | Vrijdag, februari 04, 2022 12:36 |
| je voelt de laatste zin gewoon bij het lezen van deze prachtige poëzie | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 04, 2022 08:45 |
| Zoals de eerste vlinder en de eerste bloemknop staat ook de lente op springen, geeft nieuwe hoop op nieuw leven, de hemel zich opent, een zucht van liefde zich laat voelen, zo ook de mooie woorden in dit fraaie gedicht. Mooie dag M-rose Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 03, 2022 20:59 |
| Wondermooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2022 | ||
| Thema's: | ||