Het hert van hart
vluchtte weg, al
bijna vijf jaar.
De bries van het paradijs
heeft haar met zich
weggenomen.
Nu heb ik enkel koolmeesjes
en goudvissen in de buurt
samen met mijn planten
die mij troosten en een onderdak
aan mijn ziel
bieden.
Je lichte ogen hadden al
sporen van een hemel
die zonnig en onbewolkt
uitstraalde.
Niemand was als jij
zo onbaatzuchtig,
mijn dierbare zielgenote.
Jij was mijn maatje,
een compagnon die niets
voor zichzelf wilde,
vaar vredig.
21-02-2022
Horizon01: | Dinsdag, februari 22, 2022 08:19 |
Bedankt Ilse Bruintjes en Dirk Hermans en Hans voor jullie woorden en bijdrage. Groetje, | |
Hans Winter: | Maandag, februari 21, 2022 23:03 |
als een hert dat smacht aan de bedding, zo smartelijk dorst mijn ziel naar de Losser, zo poogt de psalmist het te dichten, wellicht min of meer gelijkgestemd, groetje, hans (psalm 42) |
|
Dirk Hermans: | Maandag, februari 21, 2022 22:00 |
Mooi | |
ILse Bruintjes: | Maandag, februari 21, 2022 21:46 |
Mooi neergezet fijne avond groetjes | |
Horizon01: | Maandag, februari 21, 2022 20:45 |
Bedankt Anneke en Teun voor jullie woorden. Groetjes en fijne avond, | |
teun hoek: | Maandag, februari 21, 2022 19:13 |
veel kracht en troost gewenst. th |
|
Anneke Bakker: | Maandag, februari 21, 2022 18:25 |
Prachtig en liefdevol uit jij jou gemis van je maatje in dit gevoelige gedicht Horizon. Fijne avond wens ik je. Anneke |
|