de fluister van mijn lied II
het zijn
enkel kleine vlinders
doorheen getekende schaduwen
van een herboren taal
die dansen in pas geboren dromen
en weerspiegelen
bijna rakend de klei en het stof
in de nog gesloten vleugels
die als een gebed door
een zacht voelbate gloed
omgeven
langs de hemelrand wiegen
door wat je ziet
door dat je voelt
door wat je raakt
de zee is leven
de bloei en het geborgen weten
tekenden door mijn emoties
het ogenblik dat
je stille vleugels geeft
te voelen ik droom jou
in het licht
langzaam en stil
de fluister
van mijn lied
in jouw hart vertelt je
over die vrije vlindervluchten
verweven met een woordeloze tederheid
zo voelbaar dicht
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 02, 2022 13:07 |
| Een gedicht van woordeloze tederheid, woorden die me zo zacht raken, fluisterzacht als vlindervleugeltjes. Heel mooi M-Rose. Zonnige groet met liefs. Anneke. |
|
| stampertje het rukkonijn: | Woensdag, maart 02, 2022 13:06 |
| Het leven kan zo mooi zijn zoals dit gedicht Subliem |
|
| teun hoek: | Woensdag, maart 02, 2022 10:59 |
| romantisch. th | |
| Compostje: | Woensdag, maart 02, 2022 08:21 |
| en zo echt... Mooi, mooi, mooi ! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||