Hoera, leve hernia
Hoera, leve hernia
Wat weemoedig opgestaan,
een depressie lijkt te komen
ik voel het aan mijn ogen
dus laat ik 't water stromen
Geen blije dag in 't verschiet
en de stilte laat me varen
ik zie het niet meer zitten,
voel me gevangen door de jaren
Starend naar mijn kerstboom,
wat flikkeren die ledjes raar...
mijn boom die staat niet recht
en zoekt steun met het dressoir
Ik wil nog zien, ik wil nog reizen
maar pijntjes blijven komen
mijn rug kan moeilijk plooien
dus reis ik maar in … dromen!
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, maart 03, 2022 14:33 |
| Ik wens je een spoedig herstel Johny en dat je de pijn kunt verdragen. Hartelijke groet. Anneke |
|
| M-Rose: | Donderdag, maart 03, 2022 12:52 |
| Heal Atlantis moeje eens luisteren ik sluit me aan bi TH veel droomgenot |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 03, 2022 12:25 |
| sterkte. veel droomgenot. th |
|
| september: | Donderdag, maart 03, 2022 12:15 |
| Goede ironie Johny. Sterk in de toonzetting waar een hernia roet in het eten gooit. Zeer pijnlijk. Ik hoop dat je snel herstelt. Beterschap gewenst. | |
| Johny Donovan: | Donderdag, maart 03, 2022 12:02 |
| tja, vooral met een Hernia, M-Rose |
|
| M-Rose: | Donderdag, maart 03, 2022 11:28 |
| starend naar jouw kerstboom tussen marsepein en engeltjes van pure zijde dat moet kunnen in maart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||