Piepelou

Nooit vergeet ik die blik
ook al gaf hij geen kik
toen hij van achter de deur
naar binnen keek
in de grote bibliotheek
met grote oogjes
als vinnige pretoogjes
keek hij nieuwsgierig
alsook leergierig
er ging een wereld open
je zag hem denken en hopen
hij keek, hij lachte en ging lopen
je hoorde hem versnellen
hij moest het direct gaan vertellen
liet daarbij blije geluidjes horen
die zo heerlijk  bekoren
en het maken tot een te koesteren moment
met die lieve kleine vent