mooi.
Mooi.
De sleedoorn toont
haar frêle schoonheid
witte bloempracht tegen blauwe lucht.
De doorns daar
tussen verborgen
onzichtbaar nu, maar zeer beducht.
Dit bruidsboeket
straalt pure lente
blinkt op voor mijn vertederd oog.
Als weelde die
lente belovend
schouwspel biedt in schoon proloog.
Daar onder krokus
en narcissen
aanbiddend het reine wit van dit festijn.
De sneeuwklok klingelt
vol genoegen
in zelfde outfit
Klein, romig wit , met groene lijn.
Straks zullen beiden
vruchten dragen
de sneeuwklok klein, de sleedoorn groot.
Dezelfde kleuren
blauw in ’t donker
de sleedoornvrucht een drank aanbood.
th
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, maart 12, 2022 14:59 |
| Mooi knap gedicht | |
| M-Rose: | Zaterdag, maart 12, 2022 12:13 |
| Exact de ziel ontsluiten van een gigantisch groot gemaakte waterdruppel dat is ook een beeld van lente openbaren breekbaar jouw beelden die ontluiken in natuurrijke weelde |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 12, 2022 11:20 |
| Ja , heel mooi Teun de ene en de anderen luiden samen de lente in. Heel fraai hier neergezet, je laat ons hier van genieten, dankjewel. Fijn weekend samen. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||