Flitsende ogen
flitsende ogen
ik heb jou
eigenlijk nooit
horen zingen
wel parelden de
hoogste tonen
verrukkelijk in lach
het was meer
neurieen waarin
de melodie een
eigen ritme had
de fonetiek
van woorden
bleek van
ondergeschikt
belang voelen
en begrijpen
van stemmingen
bepaalden de
magische kleuren
van je zang
als geen
ander wisten
jouw flitsende
ogen de
toeschouwers
al vooraf
te binden in
het sprankelend
dirigeren van dit
muzikaal zangverhaal
wil melker
24/03/2022
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, maart 24, 2022 09:48 |
| een mooie volle stem op zichzelf al muziek. th |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 24, 2022 09:19 |
| De sprankelend ogen geven hun verhaal op hun eigen ritme | |
| M-Rose: | Donderdag, maart 24, 2022 07:17 |
| de troubadour aan de schrijftafel groet 's morgens de muziek en zangverhalen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2022 | ||
| Thema's: | ||