Weer dichbij
Lachen is zwijgen met
dezelfde woorden van het
vrolijke begin
dat
je vertrouwde
toen ik zweeg
en jij lachte.
De tijd is geweest
maar hij heeft
ons laten wachten
op elkaar en zonder elkaar.
Want je laat me wachten en
eindeloos vragen
waarom je
niet meer lacht als ik
ik je zonder
woorden wakker maak en
de
dromen beginnen
met een vreemde lach.
dezelfde woorden van het
vrolijke begin
dat
je vertrouwde
toen ik zweeg
en jij lachte.
De tijd is geweest
maar hij heeft
ons laten wachten
op elkaar en zonder elkaar.
Want je laat me wachten en
eindeloos vragen
waarom je
niet meer lacht als ik
ik je zonder
woorden wakker maak en
de
dromen beginnen
met een vreemde lach.
Reacties op dit gedicht
| triesjuh: | Maandag, juni 10, 2002 14:41 |
| machtig mooi :o) liefs triesjuh |
|
| Hanneke Eirinn: | Maandag, juni 03, 2002 23:53 |
| heel apart en héél mooi Victor.. | |
| MayadeBij: | Maandag, juni 03, 2002 23:19 |
| Jo was me weer eens voor, as usual, en ik heb niet echt een origineel iets te melden verder... Mooi! | |
| Jo Aelmans: | Maandag, juni 03, 2002 23:02 |
| Spreekt heel erg tot de verbeelding, Victor! ;-)) Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||