tegenlicht
zoals hemel transparante kleuren
door lichtsluiers van porselein
met wolkengolven zijn omringd
in breekbaar stille dromen
even door de spiegels
kijken
ontwaken
in wat het hart
laat voelen
in een beeld
door het leven zelf
verspreidt over ons
dat in woord en emotie is
te zien soms enkel maar
een ogenblik
stil nabij
een glimp
ontroering
gloed en dans
vereeuwigd
van ster tot ster
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Vrijdag, april 22, 2022 20:33 |
| Stille momenten van ... wel ja, ontroering. Sterk! | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 22, 2022 13:05 |
| Prachtige woorden in hemelse kleuren gevangen. Een glimp van ontroering is mij nabij. Heel mooi M-Rose. Lieve groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, april 22, 2022 10:21 |
| ontroering is adem in besef. th | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 22, 2022 09:52 |
| In een nieuwe morgen ontwaken wij uit onze stille dromen vol emoties vanuit het hart en kijken wij wat de nieuwe dag ons brengt | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2022 | ||
| Thema's: | ||