Als kind wisselde ik
de kleuren groen en bruin.
Het was voor mij dus
altijd herfst,
de boomstammen
extra mossig.
Jaren later had ik
een hond, die hapte
naar bewegende,
bruingeworden bladeren,
glimlachend schop ik ze
nu naar herinneringen.
Jaarlijks zie ik sterven,
kwijnen in de kou om
maanden later te
herrijzen naar de zon.
Maar voor mens en dier
blijft het eens herfst.