Je gloeide roder
je gloeide roder
ik dacht jou
te smeulen
blies wat haar
uit je gezicht
dat dromen
weerkaatste
die speelden
in de vlammen
van de open haard
je gloeide roder
langs de randen
van de grijze as
vlamde op in
het speels oranje
geel van jeugdig
frivool ontwaken
waarin wij samen
de onrust maakten
die langzaam
ging bruisen in
het rode bloed
waar vonken
al knisperend
knetterden
in lieve lust en
hartstocht nog even
heel hoog oplaaide
ik dacht jou
te smeulen
blies wat haar
uit je gezicht
dat dromen
weerkaatste
die speelden
in de vlammen
van de open haard
je gloeide roder
langs de randen
van de grijze as
vlamde op in
het speels oranje
geel van jeugdig
frivool ontwaken
waarin wij samen
de onrust maakten
die langzaam
ging bruisen in
het rode bloed
waar vonken
al knisperend
knetterden
in lieve lust en
hartstocht nog even
heel hoog oplaaide
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2022 | ||
| Thema's: | ||