Luchtvrij
mijn lieve pa wou een vliegtuig wezen
op de aarde voelde hij zich niet meer vrij
toen hij opsteeg deed ik een stap opzij
zijn geschiedenis ben ik aan het lezen
waar hij heen wilde was mij niet bekend
soms kwam een vraag voor hem ongelegen
op dat moment was ik hem niet genegen
en had hij mij als zijn zoon niet erkend
ik had het gevoel dat hij er niet wou zijn
toen ik met hem over het leven had
vanuit de cockpit bekeek hij de stad
zijn heengaan bezorgde mij pijn
zijn heengaan bezorgde mij pijn
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, mei 06, 2022 12:25 |
| van waar bloeiende bloemen th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 06, 2022 11:01 |
| Bijzonder gedicht met mooie herinneringen voor jou Wijnand, koester ze. Zonnige groet, Anneke |
|
| M-Rose: | Vrijdag, mei 06, 2022 07:09 |
| ik heb zo het gevoel dat dit schrijven toppie = | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2022 | ||
| Thema's: | ||