maestro
Pianootje in nood
hield haar ogen niet droog
wou zich gaan verloven
met de rechtervleugel
Een waarde heer
strak in het pak
liefhebber van het vak
Lange vingers
streelde haar toetsen
omhoog geklommen
het bestijgen
klimmend omhoog
naar de regenboog
Vleugel vloog
pianootje rouwt
want hij wilde niet trouwen
en haar bespelen
op het witte doek
hield haar ogen niet droog
wou zich gaan verloven
met de rechtervleugel
Een waarde heer
strak in het pak
liefhebber van het vak
Lange vingers
streelde haar toetsen
omhoog geklommen
het bestijgen
klimmend omhoog
naar de regenboog
Vleugel vloog
pianootje rouwt
want hij wilde niet trouwen
en haar bespelen
op het witte doek
Reacties op dit gedicht
| ;Joyce: | Maandag, augustus 15, 2005 21:40 |
| Woo, heel mooi geschreven. Bij dit gedicht zie ik echt een meisje zitten die piano speelt en langzaam vervaagd. Heel mooi! Proficiat! Liefs, Joyce |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dappere dodo | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||