in haar eenvoud
uit onze woorden
ontwaken wij bloei
en breekbaarheid
samen
zelfs dromen
in de stilte
van schoonheid
is het voelbaar
te geven
om nieuwe wegen
te tekenen
als een ongeoefende dans
het onvertaalbare
van de diepste emoties
die het hart doorstromen
brengen ons
telkens naar een nieuw beleven
zoekend
naar wat wij zijn
om te worden
voltooid
in liefde te voelen
in haar eenvoud
is de verte
zelfs nabij
jouw gids
jouw troost en vertedering
soms enkel in een aanraking
een stil geluk
een diep verlangen
soms enkel een fluister
ontwaakt
de vonk van medeleven
in haar tederheid
brengt het licht
in jouw bestaan
in alles leeft gevoel
zo heel dichtbij
en blijft
ook in jou te vinden
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, mei 25, 2022 16:27 |
| Zeer mooi in een schoonheid van woorden | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 25, 2022 10:23 |
| In de stille schoonheid van jouw woorden proef ik troost en vertedering van het 'Zijn'van het bestaan in de verte en toch dichtbij, als een samensle van diep verlangen zet je hier een juweel neer die iedereen zal raken. Heel gevoelig-mooi M-Rose Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2022 | ||
| Thema's: | ||