ergens tussen schaduw en licht_1
I.
het licht
tekent plooien
in de engelen vleugels
van porselein
nog voor even ongepolijst
ben je zonder glans zonder vonk
soms broos en veranderend
door het beeld
waarin de spiegel glans
een dans van kristal
kleurt in zomer
om te volmaken
wat in ons hart blijft
doorheen
de voelbare bloeiranden
breekbaar en pril
zoals de woorden
langzaam zijn ontstaan
en enkel nog dit
beschrijven
over deze herinnering
breekbaar diep in ons leven
tekenen wij
vervagende
vraagtekens
over de langzaam meeslepende
en beeldende verhalen
in zand
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zondag, juni 26, 2022 12:39 |
| als dansende diamantjes in mijn hart las ik dit gedicht waarvoor ik ben gezwicht tegen avondlicht... | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juni 25, 2022 23:04 |
| Weer een heel indrukwekkend gedicht | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 25, 2022 15:39 |
| Breekbaar en pril zijn de woorden over het hele gedicht waarin de bloeiranden voelbaar zijn in het hart. Graag gelezen gedicht M-Rose. Fijn weekend met liefs. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2022 | ||
| Thema's: | ||