Tweelingziel
Tweelingziel
Gister zag ik dezelfde vlinder die wij zagen
In mijn huisje gevlogen en snel weer vrijgelaten
Een vlinder valt niet te vangen
Ook al kust het onze mond en wangen
In de vorm van een mens
Hebben wij allemaal een wens
Is het vrijheid of een gedeelde vorm
Het gaat om de waarden en norm
Buig wat krom is rechtom
Je kan je zo verdomd alleen voelen
Als het gewenste er niet meer is
Alsof de helft van je ziel heeft losgelaten
En je noodgedwongen moet dichten gaten
Nou, zo voel ik mij…
Mijn tweelingziel niet meer aan mijn zij
Losgelaten en alleen
Het voelt vreemd een raar
Was je maar
Hier
Tweelingziel
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 19, 2022 00:23 |
| Hier uit leren wij hoe wij noodgedwongen nog leren van de dieren en de verbondenheid met de mens | |
Over dit gedicht
| Auteur: Reinster |  
|
|
| Gecontroleerd door: Reinster | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||