mijn mysterie
mijn mysterie
je lachte
als ik naar
je pakte
tandjes in
scherpte
ontbloot
nog zit jij
steeds op
mijn schoot
zonder vel
vacht of
pootjes
gewoon
zomaar
in je blootje
driftig zwaai
jij met je staart
kijkt verbaasd
als die
zomaar
ineens achter
jou verdwijnt en
voor je weer
plotseling verschijnt
jij bent
mijn mysterie
gemaakt met
magie je
bent er en toch
voel ik je niet
wil melker
28/07/2022
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 28, 2022 13:48 |
| Een magisch mysterie Wil, Laat ik je alle goeds wensen. zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, juli 28, 2022 11:36 |
| poes of hond ? leuk. |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 28, 2022 09:16 |
| De verbondenheid is sterk en weten dat je niet alleen bent | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2022 | ||
| Thema's: | ||