Morgenstond
Morgenstond
en toen vanuit het bos
zacht de stilte riep
ben ik er heen gegaan
heb geluisterd naar
wat er werd gefluisterd
en bleef staan
een vogel floot zijn melodie
‘n witte vlinder stoeide
op een wilgenroosje
dat paars bloeide
gaf opkomende emotie
die zonnige zondagmorgen
na opgetrokken dauw
fluisterende schoonheid
wat hou ik van jou
morgenstond lei me fluisterend
goud in de mond
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, september 12, 2022 00:33 |
| Wauw wondermooi | |
| teun hoek: | Zondag, september 11, 2022 12:32 |
| welluidend genot, bijzonder mooi. h gr teun |
|
| Compostje: | Zondag, september 11, 2022 12:16 |
| de mogenstond en de avondstond zijn de mooiste momente , bij het ontwaken en het gaa slapen komt vaak een gevoel van rust bovendrijven, vooral als het windsstil is | |
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, september 11, 2022 11:42 |
| prachtig tafereel | |
| M-Rose: | Zondag, september 11, 2022 11:33 |
| een gedicht ontsluiert door de stilte iets mooier kan niet beschreven worden het is de max |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anneke Bakker | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2022 | ||
| Thema's: | ||