Ochtendkunst
Het vroege licht
Bracht weer tinten aan
Op het onbeschilderde palet
Roze en rood in zicht
Ik wilde ze met beide ogen verstaan
De sloot vormde een adembenemend portret
De lucht bleek te zijn gevangen
De spiegel werd even aangeraakt
Door iets wat in het water verdween
De dag werd ontvangen
Kikkertje had nog eventjes gekwaakt
Nadat het zonlicht op haar scheen
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zondag, november 20, 2022 16:36 |
| Dauwfris gedicht! Ik sta er als het ware bij en kijk ernaar |
|
| teun hoek: | Zondag, november 20, 2022 14:15 |
| stap in de natuur. th | |
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, november 20, 2022 13:17 |
| een sfeervol gedicht. | |
| Anneke Bakker: | Zondag, november 20, 2022 13:17 |
| Zowel het vroege als het late licht in rood en rose biedt prachtige mooie luchten Stroejaro, men moet er wel oog voor hebben hé Mooi in dit gedicht verwoord. Fijne middag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stroejaro |  
|
|
| Gecontroleerd door: Stroejaro | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2022 | ||
| Thema's: | ||