pleister
Mama, mag ik een pleister
Een roze met olifantjes
En wanneer krijg ik die rode Appels op m'n knieën
En andijvie met gehakt
Nu t nog kan want de slierten vergeten tijd rijgen tot een kluwen
Wrijven de dauwdruppels van warme melk je handen nog zacht, en aai m'n bol ach toe moe
Zal je me kusjes geven
En m'n deken nog eens stoppen
Het licht blaas ik uit, en nog een keer
En mag de deur dan op een kier
Ik luister de harde stemmen van beneden af
En kraak de laatste tree
Kan nie slapen
Wil terug
In jouw bed
Samen
M'n rug nog even tegen je aan
Nou dag dan lieverd
Ik stammel jouw laatste woorden na
Kijk de deur al uit
Tot besluit
En ga
Een roze met olifantjes
En wanneer krijg ik die rode Appels op m'n knieën
En andijvie met gehakt
Nu t nog kan want de slierten vergeten tijd rijgen tot een kluwen
Wrijven de dauwdruppels van warme melk je handen nog zacht, en aai m'n bol ach toe moe
Zal je me kusjes geven
En m'n deken nog eens stoppen
Het licht blaas ik uit, en nog een keer
En mag de deur dan op een kier
Ik luister de harde stemmen van beneden af
En kraak de laatste tree
Kan nie slapen
Wil terug
In jouw bed
Samen
M'n rug nog even tegen je aan
Nou dag dan lieverd
Ik stammel jouw laatste woorden na
Kijk de deur al uit
Tot besluit
En ga
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Woensdag, januari 18, 2023 18:23 |
| welkom ben benieuwd naar je volgende. | |
| M-Rose: | Woensdag, januari 18, 2023 17:44 |
| roze olifantjes en rode appeltjes doen het hedendaags nog prima |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 18, 2023 17:41 |
| duidelijk verlangen naar 't verleden. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: JeanPaul1971 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2023 | ||
| Thema's: | ||