toen jij verdween
Kijk door jou ogen
Zie sporen van verdriet
Je voelt je bedrogen
Wil dat niemand je tranen ziet
Je probeert je te verbergen
Eindeloos eenzame nachten
Alles lijkt te verergen
Door je hoofd razen gedachten
Je lichaam is verdooft
Je slaakt een gil
Je lijkt van je gevoel berooft
Om je heen blijft het akelig stil
Waar ga je heen
Waarom heb je zo veel pijn
Wens dat je niet verdween
Ik wil er zo graag voor je zijn
Zie sporen van verdriet
Je voelt je bedrogen
Wil dat niemand je tranen ziet
Je probeert je te verbergen
Eindeloos eenzame nachten
Alles lijkt te verergen
Door je hoofd razen gedachten
Je lichaam is verdooft
Je slaakt een gil
Je lijkt van je gevoel berooft
Om je heen blijft het akelig stil
Waar ga je heen
Waarom heb je zo veel pijn
Wens dat je niet verdween
Ik wil er zo graag voor je zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: peacekeeper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||