Mijn Schilderij
Ik ben een schilderij verloren
Een prachtig Aquarel
Met de mooiste kleuren
Maar dat begrijpt u wel
Het is mijn eigen schuld
Ik dacht het is van mij
Maar voordat ik er erg in had
Was weg dat schilderij
Op die lege plek
Zie ik nu alleen een schroef
Die leegte in mijn hart
Maakt mij ontzettend droef
Nooit wil ik meer een nieuwe
Alleen die ene telt
Dus als iemand haar terugvindt
Ik heb een beetje geld
Ik ben een Aquarel verloren
De mooiste die er is
Met zoveel mooie kleuren
En als afbeelding een vis
Ik hoop dat ze een plekje vindt
Bij een bewonderaar
En als ze mij ooit nodig heeft
Dan sta ik voor haar klaar
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, april 28, 2023 15:30 |
| Gevoelig breekbaar mooi Markemans. Warme groet. | |
| kimmytje: | Vrijdag, april 28, 2023 14:51 |
| Mooi en weemoedig Gevoelig en tegelijk krachtig Waw Liefs Kimmy |
|
| Horizon01: | Zaterdag, februari 11, 2023 11:17 |
| Heel mooi geschreven. Groetjes, | |
| teun hoek: | Zaterdag, februari 11, 2023 10:00 |
| succes. th | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, februari 10, 2023 21:55 |
| Heel sterk verwoord en gevoelig | |
Over dit gedicht
| Auteur: Markemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||