Jij zeepkistte
jij zeepkistte
wist dat
het orkest
door jou
werd gedragen
zag in de slagen
van je armen
het vertragen
door pols en hand
hoe beweging
in de ooghoek
verband legde
met het
instrument om
de partijen te
synchroniseren
in samen spelen
jij zeepkistte
met lengte en
reach het gareel
niets is voor jou
te veel om de
tsunami van
klanken in goede
banen te leiden
na het afslaan
van de laatste noot
is ook de triangel stil
tot het orkest
in applaudisseren
opstaat als heerlijke
hommage aan
hun eigen dirigente
wil melker
21/02/2023
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||