Een zwarte honingraat,
Verrot en half vergaan
Het zag er vreselijk uit
En de bijen waren er niet.
Zo zag de slijtage er uit.
Het was echt vreselijk om te zien
Soms welt er zwart gal in op
En zijn er bulten en puisten misschien
Ik weet niet waar het visioen vandaan komt
Is het mijn of ander leed?
Het is wel een vreselijk gezicht
Waar ik niet het fijne van weet.
Ik heb zo’n pijn, ik draai steeds door
En het vormde zich voor mijn ogen
Zwarte puntjes met verrotting er tussen
Teboven gaat het mijn vermogen
Alsof het me zo moet tonen
Dat er iets niet goed met me is
Ik weet dat het niet goed gaat
Maar volgens mij is er echt iets mis.
Ik wou dat er iemand was
Die me kon uitleggen wat ik zag
Die me kon vertellen hoe verder te gaan
Wat te veranderen in mijn gedrag
Misschien zijn het mijn botten,
poreus en broos als kalk
Een spons met zwarte gaten
En moet ik aan een spalk
Maar eigenlijk weet ik het echt niet
Alleen zie ik het steeds voor mijn ogen
Het jaagt mijn ziel zo’n angst aan
alsof duivelen me bedrogen
| september: | Dinsdag, maart 07, 2023 11:52 |
| Het kan je iets laten zien Dreaming Star. Angst is een hele vervelende maar dit beeld kan reflectie zijn van iets innerlijks dat belicht is nu. Mooi gedicht. Warme groet. | |
| M-Rose: | Vrijdag, maart 03, 2023 01:11 |
| Onverwerkte trauma's door het onderbewustzijn toegankelijk gemaakt | |
| Aquarel: | Donderdag, maart 02, 2023 19:18 |
| Dat lijkt me angstaanjagend, dat beeld voor ogen te hebben, gissend naar een betekenis. Misschien toch eens met een arts jouw zorgen bespreken? Liefs, Aquarel |
|
| Auteur: Dreaming Star | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2023 | ||
| Thema's: | ||