Lentekind
Lentekind, je bracht de zon. Meer dan ik ooit denken kon. Zoveel in dit leven, dat ik voor je op wou geven.
Nooit zal ik je vergeten, al lijkt de pijn wel wat gesleten. Je bent nog vaak in m'n gedachten. Maar soms ben ik einde krachten.
Ik wil zo graag iets maken van dit bestaan. Dus moet ik stilletjes verder gaan. Ooit wil ik echt gelukkig zijn. Het mooie omhelzen, groot en klein.
Misschien geef jij me wel die levenslust, een engeltje dat me vanuit de hemel zachtjes kust
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, maart 07, 2023 11:49 |
| Zo lief en zo verdrietig. Ik wens dat jouw lentekind en engeltje je nabij blijft en voelbaar voor jou om je kracht te geven. Warme groet ☆ | |
Over dit gedicht
| Auteur: voor altijd en nooit meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2023 | ||
| Thema's: | ||