Storm op volle zee
Over heuvels, bergen nu,
schuimen witte hoofden
het grijsgegrauwde landschap af.
Blauwe zee daarboven
is alle licht verloren,
zwart als nacht versmacht de dag.
Zachte streling nog daarnet
verdween, werd woest gebogen
tot krachtig ongenadig vuistgeslag.
En ergens in de verte
worden foto's genomen,
elke klik een hels geraas.
ยงยง
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Falco | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||