Insectueel verdwijnend
insectueel verdwijnend
er bewoog
iets zwarts
donkerde venijn
uit angstig
makend klein
niet offensief
als een dief
in de nacht
die onverwacht
verschijnt
met flitsende
nagels krassend
sporen trok
in de angstige
vloer zonder een
eenduidiger doel
dan te intimideren
door onbekendheid
met scheurend
jankende muziek
die zijn bestaan
niet ontleende aan
wat gangbaar was
maar die octaven
en het lied uit een
ander universeel
alternatief had
opgediept waarvan
de tonen dunner
werden
sneden
gaten in je ziel
waarin het
eerste insectueel
verschijnt
ontpopte in
zwart verdween
waar er helaas
nog vele hordes
verschenen
wil melker
09/08/2023
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2023 | ||
| Thema's: | ||