Onder de stationsklok
Onder de stationsklok
ik zie je gezicht
ook al ben je er niet
ik zie de tedere blik
in je ogen
ik voel je handen
ook al ben je er niet
ik voel ze mijn gezicht
zachtjes strelen
ik zie je staan
ook al ben je er niet
onder de stationsklok
zie ik je staan
veertig jaar geleden
wachtte je op mij
onder de stationsklok
daar wachtte je op mij
ik weet het nog goed
het was gisteren
nu ga ik slapen
morgen zie ik je weer
ook al ben je er niet
ik zie je morgen weer
ik zie je gezicht
ook al ben je er niet
ik zie de tedere blik
in je ogen
ik voel je handen
ook al ben je er niet
ik voel ze mijn gezicht
zachtjes strelen
ik zie je staan
ook al ben je er niet
onder de stationsklok
zie ik je staan
veertig jaar geleden
wachtte je op mij
onder de stationsklok
daar wachtte je op mij
ik weet het nog goed
het was gisteren
nu ga ik slapen
morgen zie ik je weer
ook al ben je er niet
ik zie je morgen weer
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 16, 2023 08:19 |
| Koester die mooie herinnering Ineke, hou die vast. Mooie dag met liefs. Anneke |
|
| Compostje: | Woensdag, augustus 16, 2023 07:13 |
| Onder de stationsklok die ahw stilstaat... Mooi verhalend gedicht Ineke |
|
| M-Rose: | Woensdag, augustus 16, 2023 05:57 |
| een blijvend geheugenspoor met emotionele waarde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: Ineke Dijkhuis | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2023 | ||
| Thema's: | ||