Prinsengracht concert
Kijkend en luisterend naar het Prinsengracht Concert
Cello's met hun emotionele strijkende tonen
die mij roeren in tranen
tranen door schoonheid maar ook door verloren en onbeantwoorde liefde, dit allemaal door deze mineurende tonen
of zal het toch de 12 jarige Whisky zijn
Cello's met hun emotionele strijkende tonen
die mij roeren in tranen
tranen door schoonheid maar ook door verloren en onbeantwoorde liefde, dit allemaal door deze mineurende tonen
of zal het toch de 12 jarige Whisky zijn
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, augustus 31, 2023 23:35 |
| Mooi... zoals muziek kan ontroeren, zo kan dit gedicht dat ook... of uiteraard de whisky 😊 Liefs, Aquarel |
|
| september: | Donderdag, augustus 31, 2023 22:11 |
| Mooi geschreven. Muziek roert. Briljante slotzin. | |
| wijnand.: | Donderdag, augustus 31, 2023 19:53 |
| het is de whisky😁 | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marius Th. Litzröth | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2023 | ||
| Thema's: | ||