Stil verdriet
stil verdriet
in je plots
verschrikken
had het ikke
even hulp
nodig om
weer rechtop
door te gaan
niet te
blijven staan
in overwegen
maar goed en
slecht afwegen
in de te volgen
weg die ook
door anderen
al met succes
is afgelegd
ook toen zag ik
tranen geboren
worden op het randje
van hulpeloosheid
die in paniek
huilend gestalte
kregen in stil verdriet
dat uitzichtloos
de ogen sloot
zich zacht wiegend
keerde naar de dood
wil melker
05/09/2023
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, september 06, 2023 23:20 |
| Stil na stil verdriet. Het raakt en raakt aan essentie. Liefs voor jou Wil. | |
| lodi: | Dinsdag, september 05, 2023 23:37 |
| Even een hele stevige knuffel Na het lezen van jou woorden Het stille verdriet is merkbaar voelbaar.... Liefs lodi |
|
| M-Rose: | Dinsdag, september 05, 2023 15:48 |
| de angst voor het leven baart verdriet in stilte |
|
| Aquarel: | Dinsdag, september 05, 2023 11:16 |
| Teer gevoelig, breekbaar in stil verdriet... Laat er ook wat troost zijn, diep van binnen, als een zachte waakvlam... Ik wens het je toe Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2023 | ||
| Thema's: | ||