Zij wijst naar vader
Zij vertelde mij
dat ze zo verlangt naar licht-en luchtigheid
Gevangen in de geschiedenis van haar vader
Zijn afwijzing was en is
Zij voelt zich niet als zijn dochter
Voelt als een gemis
Hij moet een stap naar haar zetten
Zij verroert zich niet
Met een bestraffende vinger
wijst ze naar hem
En zet zo zichzelf klem
Begrip voor hem ontbrak
en liefde tussen allebei
Dit gaat over haar
En zij spiegelt een deel van mij.
Reacties op dit gedicht
| AxM: | Woensdag, oktober 04, 2023 23:44 |
| Dank jullie wel voor jullie reacties. Lief! |
|
| Ineke Dijkhuis: | Woensdag, oktober 04, 2023 03:29 |
| Veel sterkte! | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, oktober 03, 2023 14:59 |
| voelbaar de sfeer beschreven! | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 03, 2023 13:48 |
| moeilijk. th | |
| Aquarel: | Dinsdag, oktober 03, 2023 09:53 |
| Beeldend mooi geschreven, sterkte hoor. Liefs, Aquarel |
|
| M-Rose: | Dinsdag, oktober 03, 2023 09:11 |
| ik hoop dat jullie het samen eens worden tijdens in het ondernemen van de toenaderings-stappen en gesprekken | |
Over dit gedicht
| Auteur: AxM | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||