Met ontroering
Met ontroering
Met vleugels ontstegen
aan de benauwende leegte
waar elk raakvlak zich sidderend
wenste te verschuilen
adem ik jouw liefde
van buiten naar binnen
en op het dauw van de dag
dans ik mijn vreugde
er dwarrelt warme ontroering
langs geloken wimpers
en fragiele vlinderzuchtjes
fluisteren poëtisch geluk
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 08, 2023 08:27 |
| Heel mooi gedicht vol emoties | |
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, oktober 08, 2023 02:41 |
| Prachtig geschreven, Anneke, Een lieve groet. |
|
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 07, 2023 10:43 |
| een fijne gewaarwording. h gr teun goed nieuws . |
|
| M-Rose: | Zaterdag, oktober 07, 2023 10:12 |
| als een stille betovering in jouw emoties is diep voelend en fragiel Griffelina een liefdevolle dag wens ik u |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anneke Bakker | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2023 | ||
| Thema's: | ||