vroeger.
Vroeger.
De eerste tien jaren
Dat ik werkte
Kreeg ik mijn loon nog in een loonzak.
Men vroeg altijd
Het na te tellen
Dat deed meen dan op het gemak.
Doch één weigerde
Dat stelmatig
Men vulde zijn zakje met courantenpapier.
In de winkel stond
Hij voor paal
Hij deed het later op onze manier.
Nu wordt het automatisch
Gestort op onze bank
Zelfs aow en ons pensioen
Uit de automaat van
de verdwenen bank
halen wij contante poen.
th
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Woensdag, november 08, 2023 00:36 |
| Nostalgie. Ik ken het loonzakje nog van het vakantiebaantje dat ik had toen ik nog op school zat. | |
| M-Rose: | Dinsdag, november 07, 2023 16:43 |
| man je brengt hier een ware topper van vroeger aan het licht wonderbaar wat geld in een zak kan doen navertellen |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, november 07, 2023 16:39 |
| Ik heb er nog nooit van gehoord van een loonzak het zal wel zijn charme gehad hebben | |
| M-Rose: | Dinsdag, november 07, 2023 12:04 |
| het woord zak is nu nog steeds in gebruik men" vulde zijn zakje das de max |
|
| Aquarel: | Dinsdag, november 07, 2023 11:58 |
| Een loonzak, ik had er nog nooit van gehoord... Liefs, Aquarel |
|
| M-Rose: | Dinsdag, november 07, 2023 11:48 |
| slapend rijk worden is de toekomst droom | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 07, 2023 11:36 |
| Wél zo makkelijk hé Teun. Ach die verleden tijd heeft ook zijn charme. Zonnige groet voor beiden. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2023 | ||
| Thema's: | ||