Mijn bloedend hart…
het bloed voor jou…
en de jouwen…
Leven dat niet mocht zijn…
geen kans kreeg…
lang te ademen…
Wiens persoonlijkheid werd ontnomen…
gereduceerd werd tot een nummer…
een product…
Jij die kon genieten…
van zonnestralen…
warmte…
Die vrolijk werd van rennen…
van rollen en ravotten…
eten…
Graag genegenheid ontving…
van een aai over de bol…
extatisch werd…
Op een dag werd afgevoerd…
in een transportwagen…
met anderen…
Samen op jonge leeftijd…
bruut werd vermoord…
keel doorgesneden…
Bloed rijkelijk stromend…
in een slachthuis…
zo koud…
Waar je levenloze lichaam…
hing aan een ketting…
met een haak…
Daar waar je achter gesloten muren…
in stukken werd gehakt…
en gesneden…
Jouw lichaam werd opgedeeld…
en verspreid…
vermalen…
Jouw leven dat zoveel betekende…
niet voor de slachters…
maar wel voor jou…
Ik heb het gezien ondanks dikke muren…
kon je echter niet redden…
van de wreedheid…
Nooit zal ik vergeten wat jou is aangedaan…
of stoppen met strijden…
spreken…
Mijn bloedend hart…
het bloed voor jou…
en de jouwen…
Ron Kranenburg: | Vrijdag, januari 05, 2024 09:14 |
Dank je. | |
september: | Dinsdag, januari 02, 2024 12:41 |
De dierenliefde... mooi de spreker voor hen geweest in dit gedicht Ron. | |
Ron Kranenburg: | Dinsdag, januari 02, 2024 09:44 |
Dank jullie. | |
Dirk Hermans: | Maandag, januari 01, 2024 18:50 |
Zeer gevoelig gedicht | |
teun hoek: | Maandag, januari 01, 2024 17:17 |
wreed.th | |
Auteur: Ron Kranenburg | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 2024 | ||
Thema's: |