Ik zou zo graag
Willen worden vastgehouden
In sterke armen van veiligheid en vertrouwen
Waarin ik even niemand hoef te zijn
Worden ondergedompeld
In zachte bemoedigende woorden
Die littekens versoepelen
Met elke klank die ik hoor
Worden gezien met al mijn imperfecties
Die gestreeld worden in liefde
Gekoesterd vanuit het zijn
In het moment waarin ik mij nu bevindt
In stilte willen verdwijnen
Opgeslokt worden door de tijd
Die niets en niemand spaart
Maar mij heel even beschermd
Tot rust willen komen in het gehaaste
“Ont”moeten van alles dat moet
Zodat ik adem kan halen op mijn eigen tempo
Vergezeld van de hartslag die mij wakker houdt
Ik zou zo graag
Niets
Gewoon even niets
Omdat het kan
Omdat het mag
Omdat niets voor nu
Zo veel voor mij kan zijn