Lesje geleerd

Jantje liep met zijn kleine teen
tegen het beeld van witte steen
je hoorde hem roepen tot in de gang
luid en lang

steunend op één been
met zijn handje aan die teen
zag moeder hem staan
zonder pantoffeltjes aan

met een tuitende mond
traantjes op de grond
wat had hij zich bezeerd
maar ook een lesje geleerd

je kon er van aan
blote voetjes hadden afgedaan
en Jantje liep voortaan
met pantoffeltjes aan