Ben je wel eens bang in de nacht
Als de sterren gedoofd lijken te zijn
Wanneer het donker wint aan kracht
Doe je dan nog wat water bij de wijn
Zie je de twinkeling
Van schitterende ogen
Slechts als weerspiegeling
Als de vogel is gevlogen
Licht kan alleen daar verlichten
Waar het eerder donker is geweest
En hoewel we soms lijken te zwichten
Moeten we nooit buigen voor dat beest
Twijfel nooit en trotseer
Wees in alles onbevreesd
Want wie vecht met eer
Is altijd een winnaar geweest
Laat dus niet jouw hoofd hangen
Houdt je dromen zuiver in jouw hart
Met rimpels en met tranen op jouw wangen
Volgt er op een ogenschijnlijk einde soms toch een nieuwe start
Verdriet kan ons vervullen
En verdringt dan ogenschijnlijk al ons geluk en goed
Maar hoezeer het ook probeert te verhullen
Er is altijd ruimte voor compassie, mededogen en moed
Het schuilt in kleine dingen
Zoals een traan die sterft in de aller voorzichtigste lach
Wanneer de gedachte van hoop zich toch niet laat bedwingen
En je ineens het licht in een ander of jezelf terugzag
Voor al die mensen die geloven
In het goed in zichzelf of medemens
Richt in het donker jouw blik naar boven
Liefde kent geen einde en geen grens
Vertrouw en hoop
Zelfs in dit gitzwart
Het allerbelangrijkste is nooit te koop
En zul je vinden in het hart
Auteur: Pathos | ||
Gecontroleerd door: de redactie | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2024 | ||
Thema's: |