Aquarel: | Vrijdag, februari 16, 2024 13:41 |
Persoonlijk geloof ik dat de pijn van het gemis blijvend is, maar door te accepteren de pijn mee te dragen en verder te leven, leer ik (ver-)dragen. Liefs, Aquarel |
|
Compostje: | Vrijdag, februari 16, 2024 10:06 |
Rouwen als proces, als gegeven als een manier van zijn, hier beschreven in al zijn facetten... Innig gebracht Mamke. | |
Ineke Dijkhuis: | Vrijdag, februari 16, 2024 02:23 |
Wat mooi verwoord. Sterkte! | |
Anneke Bakker: | Donderdag, februari 15, 2024 18:22 |
De wond van verdriet en rouw zal op de duur wel genezen, maar het litteken zal altijd blijven. Ik wens je sterkte Mamke en lieve groet . Anneke |
|
teun hoek: | Donderdag, februari 15, 2024 14:59 |
het grijpt in. th | |
wytske: | Donderdag, februari 15, 2024 14:22 |
rouw, je moet en gaat er doorheen, en als je er aan toe bent zie je een lichtje, sterkte | |
Clarice: | Donderdag, februari 15, 2024 14:18 |
Geluk opzoeken, er is veel moois daarbuiten ookal vertroebelt rouw soms alles. Mooi geschreven gts Clarice | |
Auteur: Mamke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2024 | ||
Thema's: |