Stille Zaterdag
Zittend naast het houten kruis
met gesloten handen
in mijn hoofd een stil geruis
van Woorden die hier landen
Woorden als een testament
met gal vermengd gesproken
van onder ´t machtig firmament
Is Hij voor ons doorstoken.
Met mijn hoofd gebogen
sluit ik mijn betraande ogen
begin ik in mezelf te praten
waarom hebt U mij verlaten?
Ik open mijn ogen, kijk om me heen
't is stil en verlaten ik ben alleen
ik hef mijn hoofd naar 't kruis omhoog
en zie daarin Uw regenboog
Ik begraaf mijn zonden in Uw graf
die op Golgotha Zijn leven gaf
ik mag opstaan als Uw kind
dat door U aan God verbindt.
met gesloten handen
in mijn hoofd een stil geruis
van Woorden die hier landen
Woorden als een testament
met gal vermengd gesproken
van onder ´t machtig firmament
Is Hij voor ons doorstoken.
Met mijn hoofd gebogen
sluit ik mijn betraande ogen
begin ik in mezelf te praten
waarom hebt U mij verlaten?
Ik open mijn ogen, kijk om me heen
't is stil en verlaten ik ben alleen
ik hef mijn hoofd naar 't kruis omhoog
en zie daarin Uw regenboog
Ik begraaf mijn zonden in Uw graf
die op Golgotha Zijn leven gaf
ik mag opstaan als Uw kind
dat door U aan God verbindt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: rdoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2024 | ||
| Thema's: | ||