De weg naar vertrouwen
Ik stap in de auto.
Mij bagage gaat mee.
Ik rijd over de snelweg kilometers lang.
Dorpjes komen en gaan voorbij.
Het landschap wordt steeds heuvelachtiger.
Als ik besef een weerspiegeling van mijn leven te zien.
De dalen van momenten om naar binnen te keren en de toppen om te tonen wat ik naar buiten wil uitdragen.
Ik heb vele momenten van onzekerheid gevoelt.
Overheerst door angst.
Tastend en op zoek naar houvast.
Maar naar mate ik mijn bestemming nader.
Zie ik mezelf staan vanwaar ik vandaan kom en de weg de ik heb afgelegd naar waar ik nu sta.
Dan mag ik me trots voelen over wat uitgesproken is en vertrouwen op wat nog uitgesproken gaat worden.
Hier kijk ik mijn bagage na en wat nog dient het andere laat ik los.
Ik neem de tijd om herinneringen nog es te voelen.
Maar dit maal haal ik de beleving van de emotie los.
Dan is er ruimte en plaats voor rust.
Waarna ik herboren terug kom.
Gevuld met licht en liefde en vol vertrouwen.
Mij bagage gaat mee.
Ik rijd over de snelweg kilometers lang.
Dorpjes komen en gaan voorbij.
Het landschap wordt steeds heuvelachtiger.
Als ik besef een weerspiegeling van mijn leven te zien.
De dalen van momenten om naar binnen te keren en de toppen om te tonen wat ik naar buiten wil uitdragen.
Ik heb vele momenten van onzekerheid gevoelt.
Overheerst door angst.
Tastend en op zoek naar houvast.
Maar naar mate ik mijn bestemming nader.
Zie ik mezelf staan vanwaar ik vandaan kom en de weg de ik heb afgelegd naar waar ik nu sta.
Dan mag ik me trots voelen over wat uitgesproken is en vertrouwen op wat nog uitgesproken gaat worden.
Hier kijk ik mijn bagage na en wat nog dient het andere laat ik los.
Ik neem de tijd om herinneringen nog es te voelen.
Maar dit maal haal ik de beleving van de emotie los.
Dan is er ruimte en plaats voor rust.
Waarna ik herboren terug kom.
Gevuld met licht en liefde en vol vertrouwen.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, april 09, 2024 16:05 |
| als het land dalen om binnen bewaarde verhalen opgediept te bezien, toppen om geladen te tonen wat je uit wilt dragen, huid genoten ben je aan de hand. groetje, hans |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, april 07, 2024 08:06 |
| Mooi | |
| shadowstander: | Zaterdag, april 06, 2024 18:45 |
| Heel mooi | |
| Aquarel: | Zaterdag, april 06, 2024 15:02 |
| Mooi dat gevonden te hebben... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2024 | ||
| Thema's: | ||