De foto´s met bijbehorende herinneringen draaien als een bladzijde van een boek voorbij . . .

1 voor 1 raken ze me en ik laat mijn tranen stromen, ze mogen vrij. . .

Ze horen bij het leven en in gedachten hoor je ; ohja dat was toen !!

Sommigen zijn blijvend, die kun je nooit meer overdoen !!

En anderen koppel je vast aan een gebeurtenis . . .

Al is het maar ter gedachtenis . . .

Sommige zijn zwaar en anderen weer bijzonder. . .

Zo is elke gebeurtenis bijna een wonder . . .

Herinneren, gelukkig kunnen wij ons dat . . .

Bij mensen met dementie of Alzheimer wordt het onderschat . . .

Dat is bittere ernst en zeker geen grap . . .

Foto´s, herinneringen, verhalen we kunnen het allemaal benoemen 

Wat het met je doet, je kunt het haast niet benoemen . . .

Schande ? Nee dat is het niet, het is een stukje van jezelf . . .

Gelukkig weet ik wat het doet met mijzelf . . .

Ik hoop maar 1 ding dat een ieder zich kan uiten . . .

Dat het niet in je binnenste blijft maar duwt naar buiten . . .

Blij en dankbaar dat ik redelijk goed gebekt ben maar toch . . .

Niet alles uiten,  wat je maar kwijt wil,  aan iedereen . . .

Want niet iedereen is te vertrouwen, sommige zijn ook gemeen . . .

Dus geloof een andere nooit op zijn/haar blauwe ogen . . .

Want die kunnen het 1 en ander al hebben voorgelogen . . .

Dus zeg wat je weet en niet altijd wat je denkt