ouderdom.
Ouderdom.
De ouderdom vertoont
Vele gebreken
De één heeft dit de ander dat.
Jongeren benaderen
Het anders
Of datje al hetzelfde had.
Ik hoor nog goed
Toch schreeuwt men
Want ouderdom wijst doofheid aan.
Dus spreekt men
Een tandje harder
Dat mag wel anders gaan.
Via een herseninfarct
Ben ik slechter gaan praten
Dat heeft men met dementie verward.
Er wordt OVER jou gesproken
Niet MET jou
Dat is schrijnend hard.
th
De ouderdom vertoont
Vele gebreken
De één heeft dit de ander dat.
Jongeren benaderen
Het anders
Of datje al hetzelfde had.
Ik hoor nog goed
Toch schreeuwt men
Want ouderdom wijst doofheid aan.
Dus spreekt men
Een tandje harder
Dat mag wel anders gaan.
Via een herseninfarct
Ben ik slechter gaan praten
Dat heeft men met dementie verward.
Er wordt OVER jou gesproken
Niet MET jou
Dat is schrijnend hard.
th
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, april 17, 2024 21:53 |
| een gedicht voor een prikbord of blad, met de raad tast ons pratend af. hans |
|
| Clarice: | Zaterdag, april 13, 2024 09:35 |
| Wat ik schreef: iemand moet willen horen wat je zegt, gebeurt dat. Gts Clarice |
|
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, april 13, 2024 04:32 |
| Heel goed verwoord! | |
| Clarice: | Vrijdag, april 12, 2024 23:36 |
| Klopt, toch schijnen sommige niet goed te verstaan wat je zegt. Gts Clarice | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 12, 2024 15:11 |
| Jij kunt hopelijk nog goed uit de voeten Teun. heel mooi gedicht over de ouderdom, Zonnige groet. Anneke |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 12, 2024 14:57 |
| Jij kunt hopelijk nog goed uit de voeten Teun. heel mooi gedicht over de ouderdom, Zonnige groet. Anneke |
|
| spiritoffreedom: | Vrijdag, april 12, 2024 09:56 |
| herkenbaar, dat over jou praten. dan heb ik zoiets van:"ik zit hier he." | |
| Aquarel: | Vrijdag, april 12, 2024 09:48 |
| Bij gezonde mensen komt het inderdaad vaker voor dat bij ouderdom de gebreken toch komen. Goed gedicht. Fijne dag vandaag. Liefs, Aquarel |
|
| Aquarel: | Vrijdag, april 12, 2024 09:45 |
| Zeker, dat is erg. Niet enkel bij ouderdom, op school had ik een (zeer intelligente) vriendin. Ze was spastisch, zat in een rolstoel en sprak moeizaam. We waren rond de 19 jaar, en gingen wel eens winkelen. De mensen die ons hielpen in de winkel spraken mij aan, wat zij nodig had... en ze zeiden dat het zo goed was dat ik haar begeleidde. Ik begeleidde niemand, we waren gewoon winkelen. Dit soort gedrag bij mensen die gehandicapt zijn, of enkel moeizaam praten, komt veel voor helaas. | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2024 | ||
| Thema's: | ||