herinneringen verwerking
Jij was de krekel, ik was de mier
Ik bleef liever thuis, maar jij zocht vertier
Jij was een mensenmens, ik trok mij soms terug
Ik trek mij van alles aan, maar jij had een brede rug
Alle dagen tranen
waterpijn
diep moeten pompen
om er te kunnen zijn
Een dag droogte gehad
waterballet kwijt
verdoving gevoeld
geef me de tijd
De levenstrein gaat door
de ene helft van mij wil mee
blijf bij me
ik loop over een zee
op en neer, open en dicht, ja en nee
Oh lief als je eens wist
hoezeer ik je mis
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Donderdag, april 18, 2024 03:48 |
| Ontroerend geschreven. | |
| Aquarel: | Woensdag, april 17, 2024 16:45 |
| Heel mooi geschreven, voelbaar. Sterkte, liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: wytske | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2024 | ||
| Thema's: | ||