Café 'Kiosk'
Café Kiosk
Een kerk, een kiosk een pomp een plein
meer moet dat voor een dorp niet zijn
of toch wel, want langs de zij
hoort een bruin café er bij
deze vijf en de dorpskern is compleet
zoals dat dan heet
en wie of wat men dan ook zegt
de eigenheid van het dorp is gelegd
de ziel in steen gegraveerd
op het netvlies gecultiveerd
als één van de vijf verdwijnt
wordt deze ziel ondermijnd
maar hoe men ook zeurde
het gebeurde
cafe kiosk verdween
vervangen door appartement van steen
vijf vingers werden vier
weg, gezelligheid en vertier
65 jaar geschiedenis weggeveegd
en of dat dat pensioen zwaar weegt
bouw en puingeweld
alles voor het geld
cultuur en erfgoed delfde het onderspit
mensen die het kenden werden wit
gedaan accordeonmuziek, gedans en gezang
er won een ander belang
nieuwe generaties voelen niet het gemis
weten niet wat zulke gezelligheid is
bij de ouden opende het de deur
voor nostalgisch gesakker en gezeur
maar net als café Kiosk die is weggekwijnd
deze generatie ook verdwijnt
de maatschappij verandert constant
zo ook elk pand
‘wording’, zeggen de filosofen dan
niets dat eeuwig duren kan…
Een kerk, een kiosk een pomp een plein
meer moet dat voor een dorp niet zijn
of toch wel, want langs de zij
hoort een bruin café er bij
deze vijf en de dorpskern is compleet
zoals dat dan heet
en wie of wat men dan ook zegt
de eigenheid van het dorp is gelegd
de ziel in steen gegraveerd
op het netvlies gecultiveerd
als één van de vijf verdwijnt
wordt deze ziel ondermijnd
maar hoe men ook zeurde
het gebeurde
cafe kiosk verdween
vervangen door appartement van steen
vijf vingers werden vier
weg, gezelligheid en vertier
65 jaar geschiedenis weggeveegd
en of dat dat pensioen zwaar weegt
bouw en puingeweld
alles voor het geld
cultuur en erfgoed delfde het onderspit
mensen die het kenden werden wit
gedaan accordeonmuziek, gedans en gezang
er won een ander belang
nieuwe generaties voelen niet het gemis
weten niet wat zulke gezelligheid is
bij de ouden opende het de deur
voor nostalgisch gesakker en gezeur
maar net als café Kiosk die is weggekwijnd
deze generatie ook verdwijnt
de maatschappij verandert constant
zo ook elk pand
‘wording’, zeggen de filosofen dan
niets dat eeuwig duren kan…
Reacties op dit gedicht
| Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, juni 08, 2024 02:52 |
| Heel mooi geschreven, Compostje. Je proeft de nostalgie van dat wat verdwijnt. En hoe ouder je wordt, des te vaker maak je de verdwijning mee. | |
| teun hoek: | Vrijdag, juni 07, 2024 10:46 |
| helaas. th | |
| Aquarel: | Vrijdag, juni 07, 2024 09:53 |
| Jammer van het dorpscafé. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: Compostje | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2024 | ||
| Thema's: | ||