Bosplaske (volks gedicht)

Dringend moest ik plassen
kon dus maar beter opkrassen
maar helaas, geen toilet in de buurt
dan maar de omgeving afgegluurd
van ver kwam een koppeltje aangestapt
even in mijn haar gekrabd
ik zocht en ik zocht
daar een weggetje met een bocht
het moest eruit
het spoot op het kruid

hef bleef maar stromen
was niet in te tomen
plots zag ik door de struiken de hond
die rook wellicht waar ik stond
de hond kwam dichter en dichter
ik werd lichter en lichter
de hond keek
ik was van streek
daar stond ik nu in het groen
niet wetend wat de hond zou doen

opnieuw keek ik door het gebladerte
het koppel naderde
de hond zette zich naast mij
braaf aan mijn zij, alsof hij was van mij
eindelijk en opgelucht
liet ik een zucht
het was eruit
ik hoorde gefluit
de colli ging heen
en ook ik verdween