Hoogtijd
Een wereld
Vol schijn bedekt
Door een laag klatergoud
Een verwarde natuur
soms Voelt het stil
En blijft het leven
Doelloos hangen
In ons steeds opnieuw verlangen
Waar zoveel pijn
Is in verborgen
Laat deze tijd zijn sporen na
Bitter en koud
Te voelen
In de dagelijkse werkelijkheid
Verder zoekend
Om ergens terug
Een liefdevolle samenleving
Op te bouwen
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2024 | ||
| Thema's: | ||