En dan is daar toch weer die scherpe pijn.
Terwijl ik dacht dat geliefden verliezen
Wel zou wennen
Is daar die drang om terug te gaan
Weer even zoals toen
Niet los kunnen laten
Geen samen meer
Zo'n golf die overneemt
Bang zijn voor alleen
En dan het zich vermannen
En dan het realiseren
Het vermannen zo moe te zijn
Pbouwknegt : | Vrijdag, augustus 23, 2024 12:13 |
Dank jullie wel September en Wytske | |
wytske: | Vrijdag, augustus 23, 2024 12:10 |
Herkenbaar schrijven goed verwoord in dit droevig mooi gedicht | |
september: | Vrijdag, augustus 23, 2024 10:42 |
Mooi Pbouwknegt Het missen de keerzijde van wat lief en dierbaar was. Is En het vermannen moe. Mooi voelbaar gedicht schrijf je. |
|
Pbouwknegt : | Donderdag, augustus 22, 2024 22:23 |
Dank je wel aquarel | |
Aquarel: | Donderdag, augustus 22, 2024 19:51 |
Herkenbaar, mooi geschreven... Ik hoop dat het heden soms het gemis verzachten kan... Liefs, Aquarel |
|
Auteur: Pbouwknegt | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2024 | ||
Thema's: |